ΠΩΛΕΙΤΑΙ
Τυχαία μ έφεραν, αργά, τα βήματά μου
προχθές το βράδυ στην παλιά τη γειτονιά μου.
Το σπίτι που ’χα, τώρα πια δεν κατοικείται
κι έξω απ’ την πόρτα του κολλήσανε “ΠΩΛΕΙΤΑΙ”
Πολύ με τάραξε. Στ’ αλήθεια, τι μυστήριο;
Ένα μαχαίρι στην καρδιά το πωλητήριο.
Σαν να τσαλάκωναν τα φύλλα της ψυχής μου,
σαν να πουλούσανε κομμάτια της ζωής μου.
Σκόνη πολύ και παραθύρια σφαλισμένα
λες κι αποφεύγουν να κοιτάξουνε εμένα.
Η άδεια αυλή, χωρίς γαρδένιες και μανόλιες,
να μου προσθέτει κι άλλο τεύχος στις απώλειες.
Στην γειτονιά δεν θα ξανάρθω, εννοείται.
Γιατί με στοίχειωσε εκείνο το “ΠΩΛΕΙΤΑΙ”.
